فشنگی روغن به گونه‌ای ساخته شده است که در حالت عادی کارکرد موتور و در زمانی که فشار روغن از حد مشخصی بالاتر است کار ویژه ای انجام نمی‌دهد و در حقیقت مدار آن قطع است اما در زمانی که فشار روغن کاهش پیدا می‌کند، با اتصال یک مدار الکتریکی، چراغ اخطار را روشن می‌کند.

داخل فشنگی روغن، یک دیافراگم قرار دارد که حرکت آن باعث قطع و وصل شدن پلاتین‌هایی در بالای این بخش می‌شود. در حالت عادی و وقتی روغن در سیستم جریان دارد، روغن از طریق یک سوراخ کوچک بر روی فشنگی، وارد آن می‌شود و فشار روغن ،دیافراگم را به بالا فشار داده و مدار قطع می‌شود و به همین دلیل چراغ نشان دهنده‌ها خاموش است.

فشنگی روغن وظیفه کنترل فشار روغن را بر عهده دارد. فشنگی روغن هر چند طراحی ساده ای دارد اما باید دقیق باشد تا بتواند با تغییر جزیی در فشار روغن بلافاصله راننده را مطلع کند چرا که در غیر این صورت، ممکن است با کاهش فشار روغن و عدم اطلاع راننده از آن، شاهد آسیب به بخش‌های مختلف موتور باشیم که در نهایت می‌تواند به خسارت مالی سنگین و تعمیر موتور اساسی ختم شود.