در قسمت جلوئی خودرو یک پروانه قرار دارد، که بیشر اوقات در حال چرخیدن می باشد. در موتور خودرو در اثر احتراق، گرمای فوق العاده زیادی تولید میشود، که مقدار زیادی از آن به محیط منتقل می‌شود. آب خودرو توسط پمپی به نام واتر پمپ در حال چرخیدن دور موتور است، تا بتواند گرمای موتور را بگیرد و موتور را خنک کند. برای اینکار، آب پس از چرخیدن به دور موتور، وارد رادیاتور شده و طی دو فرایند، عبور از یک مسیر طولانی با سطح مقطع کم و برخورد هوای محیط با آب در تمام مدت عبور از رادیاتور، خنک می‌شود. در این‌جا پروانه کار پس دادن هوا (عمل دم) را انجام می دهد تا با به جریان انداختن هوا و عبور دادن آن از رادیاتور، آب را خنک کند. در گذشته، نیرو پروانه از موتور خودرو گرفته می‌شد، که این روش با معایبی همچون کارکرد یکسره پروانه و ایجاد صدای زیاد همراه بود. اما در سیستم الکتریکی امروزی، نیروی لازم برای چرخش پروانه از باتری خودرو گرفته می‌شود. به این‌صورت که، نیروی موتور الکتریکی به پروانه و نیروی برق باتری به موتور متصل است. در این سیستم دیگر خبری از کارکردن مداوم و همیشگی فن نیست و تنها با بالا رفتن دمای آب، پروانه روشن شده و شروع به چرخش می‌کند. در واقع در سیستم های انژکتوری امروزی، سنسور دمای آب، دمای بالا را به ECU منتقل می‌کند و ECU دستور روشن شدن فن را می‌دهد. علائمی همچون از کار افتادن و ضعیف شدن عملکرد فن، بالا بودن دمای موتور با وجود کارکرد فن، شنیدن صداهای اضافی و احساس ارتعاشات غیر طبیعی، روشن شدن چراغ چک خودرو، نشان دهنده وجود مشکل در سیستم فن خودرو می‌باشد .